Tam sięgasz, gdzie twój wzrok sięga!
Rola oczu w prawidłowej postawie.
14 maja / niedziela / 18.00 – 20:30
Tam sięgaj gdzie Wzrok Twój sięga”
Czy przyszło Ci kiedyś do głowy, że oczy służą nie tylko do patrzenia i widzenia?
A może zastanawiałaś/łeś się jakie mogą być inne funkcje oczu?
A może zastanawiałaś/łeś się jakie mogą być inne funkcje oczu?
Jeśli tak – to ten warsztat jest idealny dla Ciebie!
Jeśli nie, a wzbudziła się Twoja ciekawość – to także będzie idealny wybór.
Ruch oczu i jego płynność jest ściśle związany ze swoboda poruszania szyją, koordynacją pracy rąk,
prawidłową postawą/sylwetką i optymalnym przenoszeniem ciężaru w polu grawitacji.
prawidłową postawą/sylwetką i optymalnym przenoszeniem ciężaru w polu grawitacji.
W trakcie kolejnego warsztatu Metody Feldenkraisa zapraszam do bliższego doświadczenia
jak ruch oczu organizuje nasze ciało i jak płynność tej koordynacji wpływa na lepsze, łatwiejsze
i pełne swobody poruszanie się, nawet odległych części ciała.
jak ruch oczu organizuje nasze ciało i jak płynność tej koordynacji wpływa na lepsze, łatwiejsze
i pełne swobody poruszanie się, nawet odległych części ciała.
Zapraszam do wspólnej eksploracji świadomego ruchu.
Poznaj metodę Feldenkraisa
Metoda ta została stworzona przez izraelskiego fizyka Moshe Feldenkraisa (1904-1984), a jej początki sięgają lat 20-tych XX w. Twórca w oryginalny sposób połączył m. in. wiedzę z zakresu anatomii i fizjologii człowieka, spojrzenie na ciało ludzkie jako obiekt funkcjonujący w polu grawitacji (ze szczególnym uwzględnieniem szkieletu/układu kostnego), wyniki pionierskich badań na neuroplastycznością mózgu, wiedzę z zakresu rozwoju dziecka/obserwacje małych dzieci (żona byłą pediatrą), własne doświadczenie związane ze sztukami walki, pierwsze doświadczenia związane z hipnoterapią, pionierskie rozwiązania M. Alexandra (twórcy Techniki Alexandra). A punktem wyjścia był własny problem zdrowotny – Feldenkrais grając w piłkę nożną w młodości, uszkodził poważnie więzadła w kolanie i gdy problem po kilku latach nawrócił, po rozmowie z lekarzami proponującymi operację (możliwość przywrócenia pełnej sprawności do ryzyka trwałego usztywnienia nogi wynosiła 50/50%), zdecydował poszukać innego rozwiązania, zanim zadecyduje o zabiegu operacyjnym. Dzięki analitycznemu spojrzeniu, zdolnościom obserwacji, wizjonerstwu i umiejętności naukowego opracowania wyników stworzył spójną metodę, do dziś zaskakującą swą skutecznością i aktualnością założeń. Podstawą pracy w Metodzie Feldenkraisa jest założenie, że uczymy się całe życie – bo mózg ludzki ma zdolność tworzenia nowych połączeń cały czas, dzięki czemu, w sposób nieprzerwany, możemy poprawiać sposób naszego funkcjonowania. Daje to możliwość nieustannego rozwoju, niezależnie od wieku, sprawności, budowy ciała, pochodzenia, schorzeń czy uszkodzeń istniejących w ciele. O jakości naszego życia decyduje funkcja a nie struktura tego ciała.
Aldona Chróściewicz
Certyfikowana nauczycielka metody Feldenkrais’a, Master of Art of NLP. Z wykształcenia i głównej praktyki życiowej jest lekarzem. Już w takcie studiów zainteresowała się i zajęła terapią manualną, to doprowadziło ją do Metody Feldenkraisa, a następnie do NLP . Fascynuje ją wszystko, co związane jest z mózgiem, poszukiwaniem, zmianą, rozwojem, przemianą, świadomością, percepcją, słowami i przesuwaniem granic tego, co możliwe. A wszystko to zawiera się w definicji neuroplastyczności mózgu. Tym żyje , tym się dzieli z innymi, tego uczy.
Dlaczego metoda Feldenkrasia jest tak skuteczna?
Ćwiczyć Metodą Feldenkraisa możemy przez całe życie nie nudząc się, a im dłużej się praktykuje tym ciekawiej. Uzyskujemy ciągłe efekty, zarówno na płaszczyźnie fizycznej jak i emocjonalnej, a wszystko poprzez zwiększanie własnej uważności, wrażliwości na bodźce, poszukiwanie nowych rozwiązań, poprawę ruchomości stawów, efektywniejsze użycie całego ciała.
Praca polega na poszukiwaniu wzorców ruchu w sobie, na odkrywaniu „wewnętrznego mistrza”. Nie ma porównań między nauczycielem a uczniem oraz uczniami między sobą (nie ma tu demonstracji ruchu czy „wzorca idealnego”, każdy poszukuje możliwości w obrębie swojego ciała i ruchów, które sprzyjają temu ciału nie niszcząc go). By uzyskać największy efekt „zmiany” zachęca się do praktykowania małych ruchów, często na pograniczu początku/inicjacji tego ruchu. Dzięki poprawie w małym zakresie uzyskuje się optymalizację dużych zakresów. Ważne jest też powolne wykonanie, co „daje czas” układowi nerwowemu na zauważenie niepotrzebnych (często nawykowych i nieuświadomionych), przeszkadzających w danej aktywności napięć mięśniowych, dzięki czemu można to poprawić, uzyskując płynność, grację i elegancję w poruszaniu się. Skupienie uwagi na szkielecie i jego funkcji w polu grawitacji (podpieranie i przenoszenie ciężaru ciała oraz dawanie przeciwwagi) również pozwala na odzyskanie swobody poprzez rozluźnienie nawykowych napięć. Często wykorzystuje się pracę w wyobraźni – dla mózgu nie ma różnicy czy dany ruch wykonany jest realnie czy wyimaginowany, aktywują się te same ośrodki kory mózgowej, dzięki czemu można ominąć ból czy ograniczenia ruchowe, a jeśli one nie występują – to uniknąć niepotrzebnego przeciążania stawów, mięśni czy więzadeł.
Czy brzmi to wszystko jak idealny sposób do osiągnięcia pełni zdrowia, fizycznego i umysłowego, w tym zdrowego kręgosłupa i sprawnych stawów? Oceń sama/sam 🙂
Jakie korzyści osiągamy poprzez praktykę metody Feldekraisa ?
- poprawa postawy ciała i koordynacji ruchowej
- szersze spojrzenie na rzeczywistość, dostrzeganie większej ilości opcji w życiu
- nauczenie się „prawidłowego uczenia się”, szybsze nabywanie nowych umiejętności, nie tylko ruchowych
- redukcja lub zniesienie przewlekłych dolegliwości bólowych kręgosłupa i stawów kończyn
- likwidacja przewlekłego zmęczenia i poprawa samopoczucia – zarówno fizycznego jak i emocjonalnego
- lepsza reakcja w sytuacjach stresowych i zmniejszenie skutków przewlekłego stresu
- stabilizacja nastroju w przypadkach zaburzeń emocjonalnych, lepsze radzenie sobie z lękiem
- zwiększenie świadomości swojego ciała, a co za tym akceptacja siebie takim, jakim się jest, wzrost sprawczości w życiu, zaufania do swoich możliwości
- poczucie relaksacji, wolności, zwiększenie radości życia, szczęścia
- zwiększenie pewności siebie, dojrzałości, niezależności, odwaga
- optymalizacja wszelkich funkcji ruchowych, redukcja sztywności a wzrost elastyczności ciała, wygodniejsze poruszanie się, z gracją i lekkością
- zwiększenie świadomości siebie – lepsze poznanie siebie – umiejętność dostosowania adekwatnej odpowiedzi na bodźce, zmniejszenie tendencji do działań kompulsywnych, nawykowych
- obudzenie lub zwiększenie kreatywności
- poprawa jakości i efektywności oddychania
- poprawa funkcjonowania osób z problemami/dysfunkcjami ortopedycznymi, neurologicznymi, rozwojowymi – zarówno w przypadku schorzeń ostrych jak i przewlekłych czy wrodzonych. Poprawa dotyczy zarówno sprawności fizycznej, jak i szeroko rozumianego „dobrego samopoczucia”
- poprawa „umiejętności wysoko wyspecjalizowanych” – np. tancerzy, aktorów, wokalistów, muzyków, sportowców
Feldenkrais stwierdził, że uniwersalnym „językiem” do komunikowania się z układem nerwowym/mózgiem jest ruch. Ruch jest wyrazem życia, towarzyszy nam przez całe życie, nawet kiedy wydaje nam się, że pozostajemy w spoczynku. I tak np. – oddychanie to ruch, utrzymanie równowagi w polu grawitacji jest ruchem, wyrażanie emocji związane jest z aktywnością mięśni, realizowanie celów/marzeń związane jest z aktywnością ruchową. Wszystko, cokolwiek weźmiemy pod uwagę, ucieleśniamy czyli uzewnętrzniamy poprzez ciało z użyciem ruchu.
„Ruch to życie, bez niego życie byłoby niewyobrażalne”
M. Feldenkrais
CENA 160 zł / osoba
CENA PRZY ZGŁOSZENIU 2 OSÓB 140 zł / osoba
NIEDZIELA 14 maja
godzina 18:00 – 20:30
CHCESZ DOŁĄCZYĆ DO WYDARZENIA?
WYPEŁNIJ FORMULARZ KONTAKTOWY
Wyjątkowość Metody Feldenkraisa
Indywidualne i uważne podejście do każdego człowieka, który traktowany jest jako „istota pełna potencjału” a nie „istota wymagająca poprawy”, każdy człowiek może uczyć się i rozwijać zwiększając swój potencjał, pracując w swoim tempie i zgodnie ze swoimi potrzebami
Innowacyjność i eksperymentalność– w lekcjach ruchowych nie ma demonstracji, każdy pracuje we własnym tempie i zakresie, na własnym polu eksperymentalnym jakim jest ciało. Umożliwia to wytworzenie optymalnych dla danej osoby schematów ruchowych, lepsze poczucie swojego „ja” w przestrzeni i wyrobienie wewnętrznego systemu kontroli.
Eksperyment – lekcje ruchowe są skonstruowane w taki sposób, aby poprzez konkretne sekwencje ruchowe ćwiczący mógł wypróbować różne wariacje uaktywniające dane grupy mięśniowe, a na koniec odkrył optymalną ścieżkę wykonania ruchu.
Prawo do błędów – w trakcie lekcji ruchowych ćwiczący ma prawo do eksperymentów, co często prowadzi do „błędów”. Jednak w Metodzie Feldenkrais’a nie myślimy o nich w pejoratywnym znaczeniu – daje to możliwość przetestowania różnych opcji i optymalnej nauki nowych schematów lub reedukacji starych. Dzięki „błędom” i ich akceptacji jako dzieci uczymy się np. chodzić w pozycji dwunożnej i nikt nie kwestionuje prawa dziecka do upadków.
Świadomość – dzięki włączeniu w proces aktywnej obserwacji uzyskujemy umiejętność bycia „tu i teraz”, lepszej koncentracji oraz poznania swoich możliwości.
Mały ruch – lub też ruch w wyobraźni. Jest udowodnione naukowo, że mały ruch czy też ruch w wyobraźni aktywizuje te same ścieżki neuronalne co ruch w pełnym zakresie. Dzięki mniejszemu zakresowi można w bezpieczny sposób prześledzić jego tor, płynność, oddech i w bezpieczny sposób skorygować.
Często powolny – dzięki temu uzyskiwana jest precyzja, możliwość „kalibracji” organizmu, oraz prześledzenie transmisji ruchu poprzez ciało od punktu inicjacji do punktu zakończenia, a w efekcie (właściwe odnosi się to do wszystkich powyższych punktów) – łatwość i optymalne wykonanie szybkiego ruchu. Tempo ruchu jak i mały zakres powodują niskie ryzyko urazów.
Bezpieczna atmosfera i komfort – jest to niebagatelny element pracy w Metodzie Feldenkrais’a, o którym bardzo często zapomina się w innych systemach nauczania. Tylko w warunkach bezpieczeństwa, wygody i pełnej akceptacji nasz układ nerwowy maksymalnie przyswaja informacje i możliwa jest optymalna nauka.
Zwiększenie kreatywności – różnorodność, zabawa, rozbudzenie ciekawości, dostosowanie do potrzeb ćwiczącego a także praca w wyobraźni – wszystkie te elementy rozbudzają naturalną chęć poszukiwań i tworzenia nowych wzorców nie tylko ruchowych
Ważny jest sam proces a nie konkretny rezultat końcowy – dzięki czemu proces samorozwoju nigdy się nie kończy
